به نام خداوند جان و خرد دوستان عزیزم سلام عجب روزگاری است وقتی کمی فکر می کنیم سرمان گیج می رود ، لحظاتی فکر می کنیم و دوباره یادمان میرود: آیا فکر کرده اید وقتی پرنده ای زنده است مورچه ها را می خورد،وقتی می میرد مورچه ها او را می خورند، زمانه و شرایط در هر موقعی می تواند تغییر کند. پس بیاییم در زندگی هیچ کس را تحقیر و آزار نکنیم،شاید امروز قدرتمند باشیم اما یادمان باشد زمان از ما قدرتمند تر است. یک درخت میلیون ها چوب کبریت را می سازد،اما وقتی زمانش برسد :فقط یک چوب کبریت برای سوزاندن میلیونها درخت کافی است! پس خوب باشیم و خوبی کنیم. بیاییم: به آنهایی فکر کنیم که هیچگاه فرصت آخرین نگاه و خداحافظی را نیافتند. ویابه آنهایی که در حال خروج از خانه گفتند :"روز خوبی داشته باشی"، و هرگز روزشان شب نشد.به بچه هایی فکر کن که گفتند:"مامان زود برگرد"، و اکنون نشسته اند و هنوز انتظار می کشند.به دوستانی فکر کن که دیگر فرصتی برای در آغوش کشیدن یکدیگر ندارند.و ای کاش زودتر این موضوع را می دانستند.به افرادی فکر کن که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه رو به روی هم می ایستندو بعد "غرور" شان مانع از "عذر خواهی" می شود،و حالا دیگر حتی روزنه ای هم برای بازگشت وجود ندارد. به افراد دور و بر خود فکر کنید ...کسانی که بیش از همه دوستشان دارید،فرصت را برای طلب "بخشش" مغتنم شمارید،در مورد هر کسی که در حقش مرتکب اشتباهی شده اید.قدر لحظات خود را بدانید.حتی یک ثانیه را با فرض بر این که آنها خودشان از دل شما خبر دارند از دست ندهید؛زیرا اگر دیگر آنها نباشند،برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود !"دیروز"گذشته است؛و"آینده"ممکن است هرگز وجود نداشته باشد.لحظه "حال" رادریاب چون تنها فرصتی است که برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانت داری.اندکی فکر کن... سید ابراهیم اعلایی مدیر مسوول و سردبیر