مقدمه
استفاده از تکنیک پرتوتابی برای محافظت مواد غذایی از میکروبها با پرتوهای یونیزه کننده برای نخستین بار در سال 1905 میلادی به وجود آمد و به تدریج در آمریکا و اروپا استفاده از این تکنیک گسترش یافت. اداره کل دارو و غذا در آمریکا برای کنترل بیماریهای ناشی از میکروارگانیسمها و سایر پاتوژنها در سال 1997 میلادی با پرتوتابی محصولات گوشتی موافقت کرد. با توجه به تعریف دز جذبی، میتوان دریافت که پرتوتابی چیزی جز افزایش انرژی در ماده هدف نمیباشد. یعنی همان انرژی که در بسیاری از روشهای مرسوم نگهداری، از طریق افزایش حرارت به ماده مورد نظر منتقل میگردد. سطح دزهای مورد استفاده شامل دزهای پایین (1کیلوگری) برای ممانعت از هجوم حشرات و تاخیر در تکامل، دزهای متوسط (10-1کیلوگری) برای کاهش فعالیت میکروبی و دزهای بالا (50-10 کیلوگری) برای کاهش بار میکروبی و حذف ویروسها است ( دانش مسگران، 1388).
پرتوتابی فرآيندي است که طي آن غذا و ساير فرآوردههاي مصرفي را به منظور از بين بردن باکتريهاي مضر و انگلها، به تأخير انداختن جوانه زدن اسپورها و افزايش مدت زمان نگهداري غذا پس از عمل آوري در معرض پرتو گاما، پرتو ایکس و الکترون قرار مي دهند. پرتوتابی همچنين به هر تشعشعي که موجب جابجايي الکترونها در اتمها يا مولکولها شود و تولید يون نمايد، منسوب ميشود که اصطلاح علمي آن پرتوتابی یونیزه کننده است. این نوع پرتوتابی میکروارگانيسمهاي بيماريزا در غذا را با شکستن ساختار مولکولي و از بين بردن آنها کاهش ميدهد. اصطلاحات ديگري که معمولا به جاي پرتوهای یونیزه کننده به کار ميرود شامل: پاستوريزاسيون سرد و پاستوريزاسيون تشعشعي می باشد (تاکس ،2001).
پرتو الکترون و گاما
پرتوهايي كه موجب يونيزه شدن اتمها ميشوند پرتوهای یونساز نامیده می شوند. در چند دهه اخیر استفاده از پرتوتابي در عملآوری مواد خوراکی مورد توجه قرار گرفته و پرتوهای مادون قرمز، مایکروویو (حرارتي)، گاما و الکترون (غيرحرارتي) عمده پرتوهای مورد استفاده می باشند. پرتوهاي گاما و الكترون از نوع پرتو غیرحرارتی و نسبت به پرتوهاي حرارتی شامل مايكروويو و مادون قرمز داراي انرژي بسيار بالاتري هستند. پرتوهاي گاما و الكترون از جمله پرتوهاي يون ساز بوده و عمل آوري با اين پرتوها بدون افزايش دما در مواد خوراكي صورت ميگيرد (روسا و باربوسا-کانوواس ، 2003).
اثرات شیمیایی و بیولوژیکی ناشی از پرتوتابی الکترون کاملاً شبیه پرتوتابی گاما است اما پرتو الکترون نسبت به گاما نفوذپذیری کمتری دارد همچنین پرتو الکترون نسبت به پرتو گاما دارای مزایایی است از جمله توانایی استفاده از دز بالاتر برای کاهش آلودگی گوشت و کاهش زباله های هسته ای، و این واقعیت که شتاب دهنده میتواند خاموش و روشن شود که در بالا اشاره شد. همچنین مزیت عمده آن این است که می تواند به صورت غیر مستقیم پرتو الکترون را بر روی نمونه تابید یعنی از بالا و پایین اشعه بر روی نمونه تابیده و در آن نفوذ می کند که تابش به صورت یکنواخت صورت می گیرد به خصوص در سطح محصول که باعث حذف باکتری ها می شود. از آنجایی که بیم الکترون نفوذ کمتری نسبت به گاما دارد این اشعه کمترین اثر را بر کیفیت محصول و گوشت دارد. در طول فرآيند پرتوتابی، ماده غذايي با منبع تشعشع تماس ندارد و هنگامي كه از پرتو گاما و يا پرتو الكترون تا ميزان 10 مگا ولت استفاده ميشود ماده غذايي در معرض راديواكتيويته قرار نميگيرد (تایر ، ٢٠٠۴).
کاربرد پرتو گاما و الکترون
پرتوتابی موادغذائي فرآيندي است كاربردي كه بر اساس استفاده از يكي از چشمههاي پرتوزا (كبالت 60 يا سزيم 137) يا پرتوهاي ايكس و الكترونهاي توليد شده از منابع ماشيني (چشمههاي يونساز) كه در پرتوفرآوري موادغذایي، براي كاهش بار ميكروبي مواد غذایي و انهدام ميكروبهاي بيماريزاي خاص و جلوگيري از جوانه زدن محصولات غدهاي مانند سيب زميني و پياز و جلوگيري از خسارات آفات و حشرات انباري در زمان رسيدن محصول و نيز افزايش زمان نگهداري بعضي از محصولات فاسد شدني خوراک دام از طريق به تاخير انداختن فعاليت هاي آنزيمي وكاهش بار ميكروبي بكار ميرود (لی و همکاران، 2005) فرآيند پرتوتابی جايگزين مناسبي براي گاز دادن به مواد غذائي با مواد شيميائي مختلف نظير اتيلن برومايد و اكسيد اتيلن كه در بسياري از كشورهاي پيشرفته به دليل سلامتي محيط ممنوع شده است. مواد غذایي در حين پرتوتابی چندان گرم نشده بنابراین پرتوتابی تنها روش نگهداري براي غيرفعال كردن ميكروارگانيسمهاي بيماريزا در مواد غذایي منجمد ميباشد. در انواع تجهيزات پرتو دهي، كنترل فرآيند پرتودهي مواد غذائي، مستلزم استفاده از روش هاي مورد قبول براي پايش عوامل فيزيكي فرآيند و اندازه گيري دز جذب شده است (مقصودلو، 1389).
پرتوتابی فرآیندی برای کاهش آلودگی محصولات به ویژه خوراک دام و طیور می باشد. در طی پرتوتابی خوراک دام و یا گوشت طیور، اشعه گاما درتمام محصول و گوشت نفوذ میکند در مقابل تابش الکترون از یک منبع پر انرژی به عنوان مثال دستگاه رودوترون شتاب دهنده TT200، می تواند 5 تا 10 سانتیمتر در محصول مورد نظر نفوذ کند (لویز و همکاران ، 2002).انرژی حمل شده در پرتوها، یا باریکه الکترونها به اتم های محصول مورد تابش توسط برخورد این پرتوها یا الکترون ها با ماده، منتقل میشود. در اثر این برخوردها، اتم ها الکترونهای پیوندی خود را از دست میدهند که اصطلاحاً به آن یونیزاسیون گفته میشود. همین فرآیند است که نتیجه آن عدم تقسیم سلولی و تخریب غیر قابل بازگشت ارگانیسمها می باشد (ایشوهانی و لیز و همکاران، 2009). در واقع مبنای عمل پرتوفرآوری توانایی تولید زیاد کاتیونها، آنیونها، رادیکالهای آزاد و عوامل واکنشگر میباشد. شيوع و افزايش وقوع بيماريهاي قابل انتقال از راه خوراك كه توسط باكتريهاي بيماريزا و انگلها بوقوع ميپيوندد و متعاقباً تأثيرات اجتماعي و اقتصادي كه بر روي جوامع انساني دارد، اهميت ايمني غذایي در ارتباط با بهداشت عمومي را مشخص ميسازد. همچنين نگرانيها در مورد مشكل آفرين بودن افزودن نگهدارنده های شیمیایی بيوتيكها به مواد خوراكي براي سلامت انسان رو به افزايش است (زو و همکاران، 2008( و اینها همه در حمایت از یافتن راه حلهای جایگزین مانند پرتوتابی برای حفاظت و نگهداری سالم تر مواد غذایی می باشند.
از جمله دیگر کاربردهای پرتوتابی کاهش ترکیبات ضدتغذیهای موجود در خوراک دام و طیور مانند تانن، اسیدفیتیک، اگزالیک اسید، اروسیک اسید، گلوکوزینولات، مهارکننده پروتئازها میباشد (ستار و همکاران ،1990؛ قرقانی و همکاران، 1387).
میتوان گفت انتخاب روش مناسب جهت پرتوتابی به نوع مادهاي كه نيازمند فرآيند است بستگي دارد. به عنوان مثال براي تيمار يك لايه نازك از ماده غذايي بايد از ذرات بتا استفاده كرد. اين ذرات به سادگي از طريق روشهاي الكترونيكي توليد ميشوند اما قدرت نفوذ كمي دارند. براي تيمار محصولات حجيم بايد از پرتوهايی با عمق نفوذ بالا مانند پرتو گاما و اشعه ايكس استفاده كرد. در اين فرآيند انرژي به ماده غذايي نفوذ كرده و در حين عبور از آن راديكال آزاد توليد ميكند. راديكالهاي آزاد توليد شده بسيار واكنش پذير بوده و طول عمر بسيار كوتاهي دارند. علاوه براين الكترونهاي آزادي كه در نتيجه پرتوتابی مانند پرتو گاما توليد ميشوند مواد حساس سلول را دناتوره كرده و بسيار موثر هستند. از مهمترين مواد حساس درون سلولي ميتوان به RNA و DNA اشاره كرد. پرتوتابی با تخريب پيوندهاي هيدروژني موجود در ساختار DNA از رونويسي آن جلوگيري كرده و باعث مرگ سلول مي شود در حاليكه اگر بافت سالم نباشد در RNA و DNA غير زنده تاثيرات جزيي ايجاد مي كند. بنابراين انگلها مانند كرم كدو و ميكروارگانيسمهاي بيماريزا مانند گونههاي سالمونلا در گوشت را مي توان بوسيله پرتوتابی كنترل كرد و يا از بين برد. علاوه براين پرتوهاي يونيزه كننده ميتوانند فرآيندهاي سلولي مانند رسيدگي اوليه در ميوه را كه منجر به فساد زودرس ميشود را به تاخير اندازند. پرتوتابی در مورد حشرات و كپكها نيز موثر است كه اگر كنترل نشوند ميتوانند ذخاير غلات را تخريب كنند. بنابراين پرتوتابی روش مناسبي براي كنترل كليه فرآيندهاي بيولوژيكي ميباشد كه مواد غذايي را ناسالم و يا غير ايمن ميكنند (تاکس ،2001).
در کل میتوان مزایای استفاده از روش پرتوتابی و پرتوفرآوری محصولات را به صورت ذیل عنوان کرد (لویز و همکاران،2002)
- سريع و راحت است.
- به سرعت تأثيرگذار بوده و محصولات بلافاصله قابل استفاده هستند.
- انجام واكنش هاي شيميايي زمان بر نميباشد.
- دما، فشار و رطوبت بر عملكرد آن تأثير ندارند.
- افزودني شيميايي به محصولات تحت پرتوتابی اضافه نميشود.
- محصولات به همان صورت بستهبندي نهايي قابل پرتوتابی هستند.
تأثیر استفاده از خوراک فرآوری شده با اشعه بر سلامت حیوان
به کارگیری پرتوتابی یونی خوراکها در مقیاس صنعتی در دهه ی 1980 شروع شد بعد از آن کمیتهی تخصصی FAO، IAEA، WHO استفاده از اشعه به میزان 10 کیلوگری برای خوراکها را مورد پذیرش قرار داده است (وو، 2006). در سال 1981 سازمان غذا و دارو ایالات متحده بیان نمود که خوراکهای پرتوتابی شده به میزان 50 کیلوگری یا کمتر را میتوان برای مصرف انسانی امن قلمداد کرد و از این رو برای حیوانات نیز پذیرفته شده است. نگرانی اصلی در مورد خوراکهای اشعه دیده به خاطر ترس از تولید ترکیباتی مضر است که ممکن است طی عمل پرتوتابی در خوراک ایجاد شوند. این در حالی است که رادیکالهای آزاد تولید شده در نان حرارت دیده، بیشتر از محتوای رادیکالهای آزاد موجود در مواد خوراکی است که تحت فرآوری با اشعهی گاما قرار گرفتهاند. در مطالعات انجام شده در رابطه با سرطانزایی و یا تولید مواد سمی گزارشی ارائه نشده و اعلام گردید که در مواد خوراکی پرتو دیده با دزهای بسیار بالا ( 85 کیلوگری) هیچگونه تغییری مربوط به اثرات پرتو مشاهده نشد. سلامت غذاهای پرتوتابی شده و اثرات آن بر رشد، تولید مثل و سلامت عمومی حیوانات مورد ارزیابی قرار گرفته است. مطالعات تغذیهای در موش صحرائی، موش و سگ با خوراکهای پرتوتابی شده با دزهای بین 6 و 74 کیلوگری، هیچ گونه اثرات سمی ناشی از پرتوتابی نشان نداد. طبق گزارش کمیته مشترک سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و آژانس بین المللی انرژی اتمی خوراک اشعه دیده در دزهای پایین هیچگونه تأثیری بر سلامت انسان و دام ندارد. همچنین مطالعات طولانی مدت صورت گرفته بر روی حیوانات آزمایشگاهی مصرف کننده خوراکهای اشعه دیده نیز بیانگر عدم مشاهده اختلال یا جهشی در این حیوانات میباشد. بیش از 40 سال مطالعه بر روی چندین گونه و نسل از حیوانات هیچگونه اثرات سمی از خوردن غذاهای پرتوتابی شده نشان نداده است. مطالعات تولیدمثل و جنین شناسی اداره کل دارو و غذا روی خوراکهای پرتوتابی شده در دز 6 کیلوگری و بالاتر تغذیه شده برای حیوانات آزمایشگاهی هیچگونه اثر نامطلوبی بر روی تولید مثل در ارتباط با پرتوتابی نشان نداد (موسسه علوم و صنایع غذایی ، 2006).
نتیجه گیری
به طور کلی استفاده از پرتوتابی در عین آسان بودن کارایی بالایی در صنعت کشاورزی دارد. این فرآیند میتواند با تغییر در محتوای مواد ضدتغذیهای برخی خوراک دام و طیور سبب استفاده بهتر از این محصولات و پسماندها شود. همچنین با تعیین دز مناسب سبب کاهش آلودگی خوراک میشود.در ایران امکان استفاده از پرتو گاما و بیم الکترون برای عملآوری مواد خوراکی در دزهای مختلف عملیاتی شده است. پرتوتابی گاما برای فعالیتهای پژوهشی در راستای استفاده صلح جویانه در سازمان انرژی اتمی ایران در مقیاس تجاری و تحقیقاتی و در مرکز تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی کرج (در مقیاس تحقیقاتی) انجام میشود و به منظور پرتوتابی الکترون نیز میتوان از دستگاه رودوترون (شتابدهنده) مرکز پرتو فرآیند یزد وابسته به سازمان انرژی اتمی استفاده نمود.
منابع
1. دانش مسگران،م.1388. روش های نوین برون حیوانی (با نگاهی ویژه به فرآورده های جانبی کشاورزی).انتشارات یوکابد مشهد.
2. قرقانی. ح.، م.زاغری.،غ.ر. شاه حسینی.،ح. مروج.1387. بررسي اثر پرتو گاما بر محتواي گلوكوزينولات و اروسيك اسيد كنجاله كلزا. دومین همایش ملی کاربرد فناوری هستهای در علوم کشاورزی و منابع طبیعی.
3. مقصودلو،ی.،م.، کاشانی نژاد و ن. رفعتیان.1389.سازمان بهداشت جهانی.پرتو دهي مواد غذائي .انتشارات سازمان بهداشت جهاني.
4. FAO, 2012. FAOSTAT. Food and Agriculture Organization of the United Nations. http://faostat.fao.org.
5. IAEA. 2005. Working material, FAO/IAEA (RCA).Final Review Meeting of Coordinators of the Project on the Application of Irradiation, for Improving Food Safety, Security and Trade, Daejeon, Republic of Korea, reproduced by the IAEA, Vienna, Austria
6. Isohanni. P. M. I. and Lyhs.,U. 2009. Use of ultraviolet irradiation to reduce Campylobacter jejuni on broiler meat. Poultry Science. 88:661–668.
7. Lee, M., Lee, S., and Song,K.B. 2005. Effect of g-irradiation on the physic chemical properties of soy protein isolate films. Radiation Physics and Chemistry. 72: 35–40.
8. Lewis, S.J. Vela´squez, A., Cuppett, S. L. and McKee, S. R. 2002. Effect of Electron Beam Irradiation on Poultry Meat Safety and Quality. Poultry Science 81:896–903.
9. Rosa, J.and Barbosa-Canovas,G.V.2003. Nonthermal Preservation of Foods Using Combined Processing Techniques Critical Reviews in Food Science and Nutrition.43:265-285.
10. Sattar, A., Neelofar,X. and Akhtar, M. A. 1990. Irradiation and ermination effects on phytate, protein and amino acids of soybean. Plant Foods Hum. Nut. 40:185-194.
11. Tauxe, R. V. 2001. Food Safety and Irradiation: Protecting from Food borne Infections. Centers for Disease Control and Prevention.
12. Thayer, Donald, W. 2004. Irradiation of Food Helping to Ensure Food Safety. New England Journal of Medicine, April 29th. 2004.
13. The Institute of Food Science and Technology.2006. through its Public Affairs and Technical and Legislative Committees, has authorised the following Information Statement dated . www.ifst.org
14. WHO. 2006. Wholesomeness of irradiated food, Report of a joint FAO/IAEA/WHO Expert Committee. WHO Technology. Rep. Service. 659, Geneva.
15. Zhu,M.J., Mendonca,A., Ismail, H. A. and Ahn .,D. U. 2008 Effects of Irradiation on Survival and Growth of Listeria monocytogenes and Natural Microflora in Vacuum-Packaged Turkey Hams and Breast Rolls Poultry Science 87:2140–2145.
مرضیه نایفی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تغذیه دام دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین اهواز