خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است، گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيعتر است‏.خدايا اگر من از خواهش نفس پيروى كنم‏،پس در آن حال من، در چراگاه پشيمانى مى‏چرم .
خدايا توخود حال من و ندارى و تهيدستيم را مي بينى‏و تو رازهاى پنهان مرا مى‏شنوي. خدايا پس اميدم را قطع مكن كه من طمعكار باران سخايت‏هستم‏.
خدايا اگر نوميدم سازى يا از درگاهت برانى‏پس به چه كسى اميد داشته باشم و كه را شفيع‏گردانم‏؟ خدايا از عذاب خود پناهم ده كه براستى من‏اسير و خوار و ترسان و خاضع درگاه توام‏.خدايا بوسيله تلقين دليل و حجتم با من انس بگير،در آن هنگام كه در گور منزل و مأوى گيرم‏.
خدايا اگر هزار سال مرا عذاب كنى ولى‏باز رشته اميد من از درگاه تو قطع نمى‏شود.
خدايا طعم گذشتت را به من بچشان در آن‏روزكه نه فرزندان و نه مال در آنجا سودي نبخشد.خدايا اگر تو مراعاتم نكنى يكسره از بين رفته‏ام‏و اگر تو مراعاتم كنى ضايع نگردم.‏خدايا اگر بنا شود جز از نيكوكار نگذرى‏پس كيست اميد گنه كارى كه به هواى نفس كامرانى‏كرده‏.خدايا اگر در جستجوى پرهيزكارى كوتاهى كردم‏ولى اينك بدنبال گذشت تو مى‏گردم و آنرامى‏جويم‏.
خدايا اگر از روى نادانى خطا كردم پس چه بسيار اميدواربه تو بوده‏ام به طورى كه درباره‏ام گفتند باك ندارد.
خدايا گناهانم برتر و بلندتر از كوههاى بزرگ گشته ولى چشم‏پوشى تو از گناه من بزرگتر و برتر است‏خدايا ياد بخشش تو سوز درونم را بِبَردو ياد گناهان، چشمانم را اشكبار كند.خدايا لغزشم را ببخش و گناهم را محو كن‏زيرا كه من به گناه اقرار داشته و ترسان و نالانم خدايا صفا و آسايشى از جانب خود به من ببخش‏كه من جز درهاى فضل تو را نكوبم‏.

قسمتي از مناجات منظوم حضرت علي (ع)